op zoek naar Gertrude Starink
ik las vaak landkaarten en hoorde van haar huis op de klif
de vuren voor de schepen, de schildpadsoep vers
ik wilde reserveren maar nu mag je gaan als je wil mag je gaan
het liefst vertrek ik om te blijven, de reis is mij om het even
ik nam mijn paard met in de spiegel van zijn zwarte vel mijn lief
mijn koffer bond ik op de rug van het dier
mijn rokken wijd wijd over mijn lief, en ik deed wat ze zei, ik ga ga
op zoek naar haar spiegelingen, haar bergen die mij pletten
in hun kus, een eiland dat breekt
mijn paard drentelde over de klif zonder huis aan zee
ik nam uit mijn koffer kamer met bed tafel lepel voor de soep
mijn aankomst lag klaar als kleren voor de volgende dag
ik las er mijn landkaarten en hoorde van haar huis op de klif
ik wilde reserveren maar begin zonder mij begin als je wil
het sneeuwde licht, mijn paard vond het huis, ik sliep er in mijn kamer
met bed en at van de soep
haar roze vingers wekten me, de koffer liet ik achter en mijn paard
en ik vertrokken om te blijven
Wat een prachtig gedicht!
BeantwoordenVerwijderen